قصیدة بعنوان 《طیف》

أکره طیف لو مرنی وطلع چذاب

وخصوصن لوأشوفن بی حبیبی وجاینی للباب

أحبنة یمرنی وبی کومت حب

وأحبه أکثر أذا مرنی وأشوفن بی کثرة أحباب

خاطر ابقی اکثر قامض اعیونی 

وبورد الربیع افرش طریجة أعتاب

بعتابی افهمه اشعملو العذال

مثل غیض الشموع ویة الهوه لوهاب

وظل محتار أذا فزیت اروحن وین افسره ابیاعباره

وحسباتی المهن واحسبلهة احساب 

وظیع اویة الدرب ما ادری یاصوب 

یحش بیه القهر بنیاب الذیاب

اصرخ وآنه صیح امشی الغضب عباس 

وحلفنه ابرسولة وجاه الکتاب

وترجاه بخوه احسین یوم الثار

یعلمنی ابطیفی اشوده وشجاب

لأن تعلومة بیهه ریحت اچفوف

اوفگس عین ابرمح وراس منصاب

وبی خیمة وگلب وحساس مگلوب

واکض شباچه واصرخ آخ یایاب

حققلی الحلم یم ربک اترجاک

لأن لوشاب عمری بعد میفید الخضاب

{کلمات حبیب ابواحمدعبیداوی }